จะผิดไหม ครับถ้าผมจะบอกว่า คุณอภิสิทธิ์แกก็เป็นนายกฯ ที่โชคดีที่สุดในโลก
เพราะขณะที่ประชาชนคนไทยหรือคนกรุงเทพฯ เห็นว่า แกไม่ทำหน้าที่เข้มแข็งเท่าที่ปากพูด หรือพยายามเจรจาต่อรองและหาทางลงให้กับไอ้มหาวายร้ายหรือให้รองนายกฯ สุเทพทำตลกฝืดไปวันๆ แต่ถึงขนาดนั้น คนไทยจำนวนมากก็ยังเชื่อฟังคำพูดนายกฯ อยู่ดี นั่นคือ พยายามอดทน พยายามเข้าใจ และพยายามเชื่อมั่น...แม้ว่าสิ่งเหล่า นั้นจะทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดขนาดไหนก็ตามที
ที่มันเจ็บไม่ใช่เห็นคุณอภิสิทธิ์ไม่กล้าใช้ทหารหรือตำรวจสลายม็อบ แต่มันเป็นเพราะเราอยากจะเห็นความถูกต้อง การใช้กฏหมายอย่างถูกต้อง และการปฏิบัติหน้าที่อย่างถูกต้องของผู้มีอำนาจต่างหาก
…ย้ำว่าไม่ใช่เรื่องของความรุนแรงที่ต้องการเห็น
อีกเหตุผลที่เราจะต้องอดทน หรือ เข้าใจ เพราะไอ้ทุกสิ่งที่คุณอภิสิทธิ์พูดวนไปวนมาจนดูคล้ายตุ๊กตายางเข้าไปทุกที แล้วนั้น ก็เพราะทำใจได้ว่า นี่คือสันดานของนักการเมืองที่พูดเก่งกว่าทุกๆ อย่างที่ทำได้ในชีวิต การทำอะไรแบบนี้เราถึงเรียกว่า เล่นการเมือง
ถ้ามองในภาพรวม เราอาจจะเรียกมันว่า ปัญหาของระบบ! ซึ่งไม่ใช่มีแค่อย่างเดียว แต่ตัวอย่างอื่นๆ ที่เห็นทุกเมื่อเชื่อวันก็คือ ลูกนักการเมืองหรือตัวนักการเมืองเมื่อทำผิดทำไมตำรวจไม่จับ...ตำรวจเอง สามารถขับรถย้อนศรได้แต่ประชาชนทำไม่ได้...เขาจ้างให้ไปจับผู้ร้ายแต่แมร่ง ก็เจือกมาตั้งด่านไถคนดี...นักการเมืองคอร์รัปชั่นทีไรแทบไม่เคยติดคุก... สิทธิในการรักษาพยาบาลมักจะจัดลำดับความสำคัญอยู่เสมอกับคนที่มีตำแหน่ง สูง...คดีความต่างๆ สามารถเป่าให้เกลี้ยงไปได้ถ้าคุณซี้กับอัยการติดสินบนตำรวจหรือถ้าเจออัยการ ขี้เกียจ ฯลฯ
ที่ผ่านมาคนเรายอมรับระบบระยำที่ผมยกตัวอย่างมา ทั้งๆ ที่จริงๆ นั่นคือปัญหาที่ควรจะแก้ไข แต่คนทั่วไปก็ทำใจ เข้าใจ และพยายามจะอยู่กับมันให้ได้
แต่คำถามก็คือ ถ้าเผื่อวันหนึ่งที่เจอคนที่เห็นว่าระบบเหล่านี้มันป่วยและมันห่วย แล้วเขาพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ระบบกลับมารับใช้คนอย่างเต็มที่และทัด เทียม มันจะทำให้สังคมนี้น่าอยู่กว่าเดิมหรือไม่
ผมเชื่อว่าทุกคนต้องยกมือกันอย่างพร้อมเพรียงว่าน่าอยู่แน่!!
ปัญหาที่ต้องถามต่อไปว่า แล้วหวยจะไปลงที่ใครและแบบไหนที่จะทำให้สำนึกของผู้มีอำนาจ และระบบกลับมาสู่ความถูกต้องเสียที?
เหมือนเสียงเชียร์ตามเว็บบอร์ดต่างๆ ที่บอกว่า ถ้าระเบิดซักลูกมันไปตกใส่คนนามสกุลเดียวกับนายกฯ ม็อบและการก่อการร้ายก็คงจะถูกสลายอย่างที่มันควรจะเป็นนะครับ
********************
ความจริงแล้วทางตะวันออกมีหนังที่พูดถึงระบบที่มันไม่รับใช้ประชาชนอย่าง เต็มที่นี้ หลายเรื่องทีเดียว แต่เมื่อปีที่แล้วมีหนังเรื่องหนึ่งที่ผมอยากจะให้คุณอภิสิทธิ์หรือรัฐบาล ชุดนี้พยายามหามาดูกันให้ได้
Law abiding Citizen คือ เรื่องที่ว่า...คือดูแล้วอาจจะเรียกสำนึก ให้คนทำหน้าที่กันอย่างเต็มที่เสียหน่อย
หนังว่าด้วยเรื่องราวของ ไคลด์ (เจอร์ราด บัทเลอร์) มนุษย์ปุถุชนทั่วไปที่จู่ๆ ก็เกิดอุบัติเหตุในชีวิตเมื่อโดนโจรสองตัวบุกเข้ามาปล้นบ้าน...เท่านั้นยัง ไม่พอ มันยังข่มขืนและฆ่าเมียของไคลด์ต่อหน้าต่อตาแถมยังฆ่าพยานอีกคนที่เห็น เหตุการณ์อย่างลูกสาวของเขาในวันเดียวกัน นั้น....ไคลด์ไม่ตายแม้จะโดนแทง โจรระยำสองตัวนั้นถูกตำรวจจับได้ เรื่องถูกส่งขึ้นพิจารณาคดีตามระบบ...จำเลยสู้ด้วยการอ้างว่าพยานบุคคลคน เดียวที่เหลืออยู่นั้น เกิดภาพหลอน และศาลก็ไม่สนใจเรื่อง DNA ของผู้ร้ายที่อยู่ในที่เกิดเหตุ
นิคอัยการหนุ่มไฟแรง ที่จัดการกับทุกคดีเพื่อให้ตัวเองไม่ยุ่งยากและเหนื่อยกับคดีแบบนี้ เขาเจรจาหาทางลงให้ผู้ร้ายด้วยการให้ผู้ร้ายคนหนึ่งรับสารภาพเพื่อให้มีการ ลดโทษ เข้ารับการบำบัดแล้วติดคุกนิดหน่อย แล้วกล่าวโทษผู้ร้ายคู่หูเพื่อให้เขาพ้นจากโทษประหาร นิคบอกว่าความยุติธรรมแค่ครึ่งเดียวก็เป็นความยุติธรรมแล้ว
ประโยคเด็ดที่นิคพูดเสมอก็คือ ความจริงไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุดในศาลยุติธรรม!!
สำหรับไคลด์ ผู้เคราะห์ร้ายจากคดีทำใจไม่ได้กับการทำคดีแบบนี้ของอัยการและระบบการตัดสิน ของศาล นั่นทำให้เขาเชื่อว่าควรจะมีการสอนการสำนึกในหน้าที่กันขึ้น ซึ่งค่าใช้จ่ายในการที่นิคและทุกคนที่อยู่ในระบบจะต้องเข้าคอร์สเรียนนั้น มันเกินกว่าที่พวกเขาจะจินตนาการกันไว้ เพราะ พี่ไคลด์เรากะจะสอนให้ระบบยุติธรรมรู้กันถึงขั้นไปเกิดใหม่ตั้งแต่ผู้ พิพากษายันพนักงานเสมียนทีเดียว
ไคลด์นั้นไม่ได้ต้องการความรุนแรง เขาต้องการแค่ให้คนร้ายสมควรได้รับโทษที่มันกระทำ แต่ความถูกต้องที่เขาต้องการให้เกิดจะไม่มีวันได้ ถ้า ตำรวจ อัยการ และศาล ยังคงปฏิบัติตามระบบเดิมๆ
หนังเรื่องนี้ 80 เปอร์เซนต์นั้นต้องบอกว่า สนุกถึงสนุกมากๆ บรรยากาศของความเสียวว่าพ่อที่แค้นต่ออัยการจะทำยังไงกับระบบนั้นสนุกสุดๆ โดยเฉพาะคนที่กำลังเบื่อกับคนที่เขาจ้างให้มาทำงาน แต่ไอ้นี่ดันไม่ทำงาน อย่างผมนั้นระหว่างที่ดูนั้นผมเห็นแต่หน้าของมาร์ค ป๊อก เทพเทือก ไอ้น้องเดียว อยู่ตลอด!!
เพราะนายอภิสิทธิ์ และบรรดาผู้ที่เกี่ยวข้องนั้นแกสวมบทไม่ทำอะไรเสียจนกระทั่งคนตายไปหลายศพ แล้ว มีทั้งที่ตายจริงๆ และกำลังจะตายแบบผ่อนส่ง เพราะค้าขายไม่ได้แถมยังทำการหักหลังทุกคนที่เคยฝากความหวังกันเสียด้วย แต่กระนั้นคนไทยก็ยังอดทนกันต่อไป
แต่คำถามก็คือ มันจะเป็นแบบนี้ตลอดไปจริงหรือ ?
จะมีใครไหมที่เกิดความสูญเสียจากคนที่ไม่ยอมทำหน้าที่ทั้งต่อประชาชนและต่อ คำสัตย์ปฏิญาณ หรือ แม้แต่ต่อคำปราศรัยในวันเข้ารับตำแหน่งลุกขึ้นมาชำระความจริง หรือหาบทเรียนให้คนเหล่านี้ได้คิดบ้าง เพราะเราต้องยอมรับว่าการที่ผู้มีอำนาจไม่ยอมทำงานนั้นทำ ให้เกิดโศกนาฏกรรมและความสูญเสียนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว
คนไทยอาจจะลืมง่าย แต่คนที่พบกับความสูญเสียนั้นไม่มีวันลืมอยู่แล้ว บาดแผลเหล่านี้อาจจะทำให้เขาคิดแบบเดียวกับไคลด์ว่าแก้แค้น 10 ปียังไม่สายก็เป็นได้
นักรบโรนินของพวกแดงยังเกิดได้ในสภาวะที่กองทัพไทยรับทรัพย์จาก งบต่อต้านการก่อการร้ายอย่างอื้อซ่า นับประสาอะไรที่จะเกิดนักรบเพื่อความถูกต้องอย่างไคลด์ขึ้นมา
แค่คิดก็เสียวแทนพี่มาร์คแล้วละครับ!!
http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9530000065980
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น